Yoru
Koulun nouseva tähti
"Un, can we have sex?"
Posts: 170
|
Post by Yoru on Dec 24, 2006 16:58:19 GMT 2
Yoru vain virnisti leveästi kuulleessaan Lucaksen iän. Ei Lucasta kyllä vanhemmaksikaan voisi luulla, niin laiha kun hän olikin. Tuntui, kuin tuo poika olisi voinut särkyä, jos häneen olisi koskettu. ´Hän on varmasti vain pelkkää luuta ja nahkaa´, nuorukainen ajatteli, kunnes ryhdistäytyi hiukan tuolissaan. ”18”, Yoru sanoi lyhyesti ja ytimekkäästi katse takertuen Lucaksen kirjoihin. Mitään kysymättä, poika vain otti päällimmäisen oppikirjan käteensä ja hivutti sen pöydän pintaa pitkin eteensä.
”Fysiikkaa”, Yoru murahti hiljaa ja aukaisi yhden aukeaman eteensä kulmaansa kohottaen. Vaikka poika olikin hyvä fysiikassa, niin ei hän enää näitä asioista muistanut lukeneensa tästä kirjasta. ”Onko sinulla lempiaineita koulussa?” poika kysyi sinimustaa tukkaansa haroen mietteliäänä ja tajusi, että hän kuulosti varmaan joltakin opolta, joka yritti auttaa jotain oppilasta saamaan taas opiskeluintonsa takaisin.
Nuorukainen uppoutui hetkeksi kirjan tekstiin, mutta korvia vihlova nauru palautti pojan alitajunnan takaisin tähän hetkeen. Yoru murahti ärsyyntyneenä ja vilkaisi olkansa takaa poikalaumaa, joka parhaimmillaan nauroi jollekin kirjalle. ”Lukevat kaiketi pornokirjaa”, poika tuhahti ilmeettömänä ja kääntyi taas katselemaan Lucaksen oppikirjaa, kunnes hän nosti katseensa itse poikaan. ”Sulla on nätit kasvot, kunhan vaan hymyilisit enemmän, niin saisit itsellesi naisia alta aikayksikön”, Yoru totesi kuivasti, kuin asia olisi ollut päivänselvää. Mutta ainoa selvä asia oli vain se, että nuorukainen puhui edelleen suoraan, eikä arkonut olla sanomatta jotain.
|
|
|
Post by lucas on Dec 24, 2006 17:22:20 GMT 2
Toinen oli pari vuotta vanhempi, sen Lucas oli oikeastaan arvannutkin. Poika tyytyi nyökkäämään pienesti ja kääntämään sitten katseensa harhailemaan ympäri kirjastoa. Poika nojautui toisen kyynärpäänsä varaan ja painoi poskensa kämmentään vasten. Hänestä alkoi vähitellen tuntua siltä, että voisi keskustella toisen kanssa pelkäämättä, että tämä haukkuisi hänet maan rakoon. Lucas vilkaisi Yorua hajamielisesti toisen alkaessa tutkia Lucaksen oppikirjaa. "No, ei oikeastaan", poika vastasi toisen kysymykseen lempiaineen osalta. Inhokkiaianeita hänellä kyllä oli, mutta Lucas ei voinut sanoa pitävänsä jostai aineesta erityisen paljoa. Hänelle riitti se, että hän pärjäsi ihan hyvin eivätkä numerot lähennelleet hylätyn rajoja.
Lucaksen ilme muuttui hämmentyneeksi Yorun kehuessa hänen kasvojaan näteiksi. Lucas räpytteli hetken ihmeissään silmiään, ennenkuin sanojen sisältö ylti kunnolla hänen tajuntaansa. Poika punastui melko rajusti ja painoi katseensa nopeasti pöytään. Hän ei saanut vastattua yhtikäs mitään toiselle, niin hämmentynyt Lucas oli. Häntä ei kehuttu melkein koskaan, joten varsinkin näinkin tuntemattoman henkilön suusta kuultu kohteliaisuus sai pojan pasmat ihan sekaisin. Lucas haroi hämmentyneeä hiuksiaan, muttei katsonut toisen suuntaan. Oikeastaan häntä hieman pelotti. Mitä jos toinen olikin vain vittuillut hänelle ja pilaillut kustannuksella? Sen takia Lucas ei voinut katsoa toiseen. Hän ei halunnut ottaa sitä riskiä, että toisen kasvoilla mahdollisesti olisikin ivallinen ilme.
|
|
Yoru
Koulun nouseva tähti
"Un, can we have sex?"
Posts: 170
|
Post by Yoru on Dec 24, 2006 17:49:25 GMT 2
Yoru naurahti pienesti huomatessaan Lucaksen punaisen naaman, poika oli selvästi hämmentynyt, mikä vain nauratti nuorukaista. Tokihan hän oli saanut muutkin henkilöt hämmentymään, mutta ei ketään yhtä antoisasti kuin Lucaksen. Vaikka Yoru naurahtikin, niin ei hän liiemmin hymyillyt, tai ainakin hän oli onnistunut välttämään sen, sillä jos poika olisi kyennyt suomaan heiveröisemmälle henkilölle edes yhden hymyn, olisi tämä kai vieläkin pelottomampi ja rauhallisempi.
”Suotta sinä nyt noin punastelet”, Yoru sanoi ja nojasi käsiinsä katsellen pinttyneesti taas Lucasta, ”Olet varmasti kuullut tuon kehumisen ennenkin, niin miksi sinä nyt noin hämmennyt?” Nuorukainen virnuili lempeästi sisäisesti, mutta ei näyttänyt sitä ulospäin. Pian kuului taas räjähdysmäistä naurua takaapäin ja Yoru murahti jälleen alistuneena. Kirjastonhoitaja ei selvästi enää edes yrittänyt saada poikia hiljaisiksi.
Otsatukka kehystäen komeita kasvoja, nuorukainen huokaisi hiljaa ja laski katseensa itse kirjaan. ”Onko fysiikka helppoa?” Yoru kysyi ja jokainen saattoi aistia sen, että poika yritti vaihtaa puheenaihetta, jotta toinen tuntisi taas olonsa hiukan mukavammaksi. Nuorukainen kostutti hiukan ylähuultaan kielenkärjellään ja vilkaisi Lucasta nopeasti kulmiensa alta.
|
|
|
Post by lucas on Dec 24, 2006 19:21:25 GMT 2
Lucas hymähti itsekseen toisen sanoja kuunnellessaan. Toinen taisi olla ihan tosissaan, kun oli sanonut Lucasta nätiksi. Mutta ei, kukaan muu ei ollut sitä koskaan ennen hänelle sanonut, ja sen takia Lucaksen oli vaikea uskoa toisen sanoja. Hän nosti katseensa Yoruun ja mittaili toista hetken katseellaan, ennenkuin käänsi sen taas pöydän pintaan. "Itseasiassa, sinä olet ensimmäinen joka niin on sanonut", Lucas totesi hiljaa, aavistuksen surumielisesti. Poika huokaisi ja sipaisi taas hiuksiaan pois silmiltään. Toisen seura ei tuntunut enää lainkaan ahdistavalta.
Lucas oli oikeastaan ihan kiitollinen puheenaiheen vaihdoksesta. Ei häntä kyllä aivan välttämättä kauheasti kiinnostanut puhua fysiikasta, mutta oli se ainakin turvallisemman tuntuinen aihe. "Kyllä se menee", poika totesi ja kohautti olkapäitään. Hän käänsi haaleiden silmiensä katseen toiseen ja kallisti aavistuksen taas päätään. "Kuinka kauan sinä muuten olet ollut täällä?" Lucas kysyi arasti, eikä tällä kertaa kääntänytkään enää katsettaan pois toisesta.
|
|
Yoru
Koulun nouseva tähti
"Un, can we have sex?"
Posts: 170
|
Post by Yoru on Dec 24, 2006 19:32:45 GMT 2
Yoru kohotti epäuskoisena kulmiaan, kun kuuli Lucasin sanovan, että kukaan ei ollut ennen kehunut hänen ulkonäköään. Senhän täytyi olla valetta, tai sitten nykyajan ihmiset eivät osanneet enää kehua toisiaan. Poika huomasi kuinka Lucas alkoi hiljalleen rentoutua enemmän hänen seurassaan.
”En kauankaan. Mutta voisi luulla, että olen ollut kauemminkin täällä. On minua jo niin monesti uhkailtu ja kirottu, että siihen tarvitaan jo taitoa, että pääsee oppilaiden puheen aiheeksi yhden päivän sisällä”, nuorukainen selitti hiukan sekavasti hieroen hellästi kutiavaa poskeaan. Se kutinakin johtui vain mustelmasta. ”Entäpä sinä?”, poika kysyi ja työnsi fysiikan kirjan pöydän läpi takaisin Lucaksen luo.
Yoru hätkähti hiukan kuulleessaan oman nimen jossakin päin kirjastoa. Nuorukainen vilkuili ympärillensä pienesti ja huomasi pian, kuinka sohvalle istuutunut poikalauma nauroi paskamaisesti ja eräs erehtyi osoittelemaan Yorua. Poika vain naurahti pilkallisesti ja käänsi katseensa muualle, ´Kaikkea sitä joutuukin kestämään´.
Mustatukkainen nuorukainen vilkaisi kirjastonhoitajaa, joka kurotteli eräällä hyllyllä noukkien kirjoja syliinsä. ´Minusta ei ainakaan tule kirjastonhoitajaa´, Yoru ajatteli ja nojasi taas vaihteeksi käteensä vilkuillen tylsistyneenä kirjastonhoitajan puuhia. Aina kirjastossa ollessaan Yoru oli katsellut tuota jokseenkin kömpelöä, vanhaa naista, joka teki parhaansa pitääkseen kirjaston siistinä. Pojan mielestä siinä ei ollut mitään järkeä, koska nuoriso tulisi joka päivä vain sotkemaan siivottuja hyllyjä. No, omaapa tyhmyyttä tuokin nainen teki tuota työtä.
Taas Yoru kuuli oman nimensä poikalauman keskeltä ja tällä kertaa nuorukainen itse murahti jo hiukan ärsyyntyneenä. ”Tässä koulussa ei sitten ole ollenkaan omaa rauhaa”, poika mumisi ja vilkaisi Lucaksen silmiä hakien jonkinlaista katsekontaktia tähän vaihteeksi.
|
|
|
Post by lucas on Dec 24, 2006 19:52:51 GMT 2
Lucas tyytyi nyökkäämään Yorun ehkä aavistuksen sekavalle selitykselle. "Minä olen täällä kolmatta vuottani", Lucas kertoi ja huokaisi hieman. Eihän koulussa nyt mitään vikaa ollut, mutta vaikka hän olikin ollut jo vaikka kuinka kauan, ei hän siltikään ollut oikein juurtunut. Vieläkin hän tunsi itsensä kamalan ulkopuoliseksi ja jotenkin joukkoon sopeutumattomaksi. Se johtui ehkä siitä, ettei Lucaksella ollut ollut yhtäkään kaveria koko Saint Lyonsin aikana.
Lucas vilkaisi poikalauman suuntaan kuullessaan Yorun nimen sieltä päin. Seuraavaksi poika katsahti Yoruun, joka ohitti pilkan suunnilleen olkiaan kohauttamalla. Jos Lucas olisi osannut suhtautua noin välinpitämättömästi kaikkeen negatiiviseen, jota vastaan tuli, olisi pojan elämä paljon helpompaa. Mutta kun ei niin ei. Lucas huokaisi hieman ja nojautui tuolissaan taaksepäin. Hän risti käsivartensa rintakehälleen ja antoi katseensa vaeltaa kirjaston katossa.
Lucas hymähti aivan pienesti toisen valittaessa siitä, ettei koulussa saanut omaa rauhaa. Poika laski katseensa katosta Yoruun, ja katseli toisen silmiä hetken aikaa. Vanheman pojan silmät todellakin olivat katseen vangitsevat. Ja Yoru muutenkin oli oikein hyvän näköinen tapaus. Lucas värähti hieman ja käänsi katseensa sivuún. "Mmh... no, minulla ainakin on sitä omaa rauhaa välillä vähän liikaakin", poika mutisi ja vilkaisi toista. Jos oli yhtä epäsosiaalinen kuin Lucas, sai kyllä rauhaa vaikka kuinka.
|
|
Yoru
Koulun nouseva tähti
"Un, can we have sex?"
Posts: 170
|
Post by Yoru on Dec 24, 2006 20:00:42 GMT 2
”Olen kateellinen”, Yoru tuhahti ja puristi toisen kätensä näkyvästi tiukkaan nyrkkiin. Pojalla, kun ei tuntunut olevan koskaan sitä omaa rauhaa, paitsi omassa huoneessa, mutta sielläkin nuorukainen viihtyi todella vaikeasti. ”No jos olet ollut täällä jo kolme vuotta, niin sinulla on varmaan paljon ystäviäkin?” Yoru kysyi ja näytti päällekinpäin jo aavistuksen uteliaammalta. Kulmaansa kohottaen poika oikaisi toista jalkaansa koskettaen sillä vahingossa Lucaksen omaa jalkaa. Nuorukainen värähti hiukan, mutta ei ehtinyt sanomaan enää mitään, sillä jo kolmannen kerran Yoru kuuli oman nimensä ja naurua. Enää hän ei jaksanut kuunnella tuota rasittavaa nauruääntä, vaan poika kääntyi jengin suuntaan ja virnisti ovelana tapaan. ”Onko herroilla jotain asiaa, kun nimeäni pitää koko ajan hokea?” Yoru huusi varsin kovaan ääneen ja kiinnitti hetkessä poikien huomion itseensä.
[[ Anteeksi kun tulin niin kitukasvuinen rooli, mutta mut pakotetaan aukaisemaan joululahjoja. .______.' ]]
|
|
|
Post by lucas on Dec 24, 2006 20:10:43 GMT 2
[Pöh, joululahjojen avaaminenhan on kivaa ^_^]
Lucas huokaisi hieman Yorun ilmoittaessaolevansa kateellinen siitä, että Lucaksella oli liikaakin omaa rauhaa. Tasan eivät tainneet käydä onnen lahjat. Jollain oli aina liikaa kun toisella oli liian vähän. Niin se elämä vain meni.
Seuraava puheenaihe oli jotain niin masntavaa kuin Lucas vain tiesi. Ystävistä tai ihmissuhteista puhuminen oli pojalle ainakauhean vaikeaa, sillä eihän hänellä yksinkertaisesti ollut minkään näköisiä suhteita. Kavereita oli viimeksi ollut ala-asteella, perhe ei halunnut tuntea häntä eikä Lucas ollut seurustellutkaan kertaakaan elämänsä aikana. Hän oli suoraan sanottuna yksinäinen. Poika painoi katseensa syliinsä ja hänen ilmeensä muuttui sulkeutuneeksi. Hänen ei tehnyt yhtään mieli vastata. Lucas puraisi huultaan ja nosti katseensa takaisin toiseen, samalla hetkellä kun Yorun jalka kosketti hänen jalkaansa. Lucas värähti ja käänsi katseensa takaisin alas.
Lucas ei loppujen lopuksi ehtinyt vastata mitään, sillä poikajengi vei Yorun huomion kokonaan. Lucas vilkaisi Yorua melko kunnioittavasti, hänellä itsellään ei todellakaan olisi ollut pokkaa mennä huutelemaan mitään muille.
[Argh, huono rooli, anteeksi]
|
|
Yoru
Koulun nouseva tähti
"Un, can we have sex?"
Posts: 170
|
Post by Yoru on Dec 24, 2006 20:38:49 GMT 2
Poikajengi oli hetken ajan hiljaa, kunnes yksi poika virnisti leveästi ja näytti itsevarmana keskisormea Yorulle. ”No oikeastaan meillä jotain asiaa sinulle”, poika sanoi haroen siniseksi värjättyä tukkaansa.
Yoru kohotti kysyvänä kulmiaan ja nojasi rentona käteensä, joka puolestaan lepäsi tuolin selkänojan päällä. Hän saattoi vain arvailla mitä pojat seuraavaksi huutaisivat, ja arvaus osui oikeaan, kuten ennenkin.
”Me naurettiin vaan, kuinka epätoivonen sä oot, ku meet iskee tuon näkösiä poikia. Puutteessahan sä elät”, yksi poika nauroi mahtipontisesti, kuin hän olisi ollutkin jotain suurta ja pelottava. Muut pojat yhtyivät nauruun ja Yoru vain virnisti pirullisesti, vaikka hänen sisällään kuohui aggressiivisesti.
”Sinuna en menis haukkumaan ihmisiä, joiden kanssa teen tuttavuutta. Jos niin teet, niin lupaan, että tuun todellakin lyömään sua”, Yoru sähisi yrittäen olla mahdollisemman rauhallinen. Nuorukaista kuin ei mikään ärsyttänyt niin paljon kuin se, että heikompia sorrettiin ja haukuttiin ilman syyttä.
Kirjastonhoitaja seisoskeli hämmentyneen näköisenä sivulla. Hän oli kai ennenkin nähnyt tämän saman esityksen, mutta koskaan hän ei voinut olla varma, että mikä lopputulos oli. ”No kyllä me sun tyttökaveri rauhaan jätetään. Susta ei oltais niinkään varmoja”, sanoi eräs hiukan tanakampi poika, joka oli ollut juuri se henkilö, jota Yoru ei ollut lyönyt takas, vaikka itse olikin saanut turpiinsa.
”Mä varoitin”, Yoru mumisi hiljaa ja katsomattakaan Lucakseen, poika vain nousi penkiltään kaataen sen samalla maahan. Eikä kestänyt kauankaan, kun Yoru rauhallisesti käveli vain tuon riitaa haastaneen pojan luo ja löi tätä arkomatta naamaan, jonka seurauksena oli, että kirjastonhoitaja lähti juosten hakemaan opettajaa paikan päälle.
[[ No onhan se ihan. :3 Sainpas ainaki mp3 - soittimen. Kätevä lahja. o/ Ja eh. Mullakin aika tönkköä roolia, ku hauikseen sattuu. ^^; ]]
|
|
|
Post by lucas on Dec 24, 2006 21:06:54 GMT 2
Lucas ei voinut kuin ihailla Yorua. Toinen pysyi niin tyynenä, vaikka jengi alkoi solvaamaan tätä. Lucas puolestaan menetti viimeisetkin itseluottamuksen rippeensä. Poika painoi päätään alas ja tuijotteli sylissään lepääviä käsiään, toivoen vain että jengi häipyisi. Hän ei todellakaan halunnut olla mukana tässä. Hän halusi pois.
Lucas vilkaisi Yorua hämmästyneenä toisen puolustaessa häntä. Siis oikeasti, joku kerrankin puolusti Lucasta jossain asiassa. Se oli täysin uutta pojalle. Ei häntä koskaan kukaan puolustanut,jos joku sattui häntä kiusaamaan. Poika painoi taas katseensa alas kuullessaan jonkun jengiläisen kutsuvan häntä 'tyttökaveriksi'. Miksi maailmassa piti olla tuon kaltaisia ihmisiä, jotka ihan tahallaan halusivat satuttaa muita? Lucas puri huultaan, vahingossa niin kovaa, että se alkoi valua verta. Mutta poika ei välittänyt.
Lucas käänsi säikähtäneenä katseensa Yoruun, joka nousi seisomaan ja meni vetämään yhtä jengiläistä turpaan. Pojasta tuntui siltä, että koko juttu oli hänen syytään, vaikkei se välttämättä ollut. Jos hän olisi häipynyt kirjastosta, eivät jengiläiset olisi alkaneet solvata Yorua eikä Yoru olisi joutunut ollenkaan tappeluun. Kyllä, aivan ehdottomasti olisi Lucaksen syytä, jos Yoru saisi turpiinsa. Lucas nousi varovasti seisomaan ja katseli epätoivoisesti ympärilleen. Miksei opettajia ollut paikalla koskaan silloin, kun heitä olisi tarvittu? "Yoru, älä viitsi", Lucas pyysi hiljaa, niin että toinen kuitenkin kuuli, selvästi pelkoa kuultavalla äänellä. Hän ei todellakaan halunnut, että Yoru aloittaisi jonkun kamalan tappelun.
|
|
Yoru
Koulun nouseva tähti
"Un, can we have sex?"
Posts: 170
|
Post by Yoru on Dec 24, 2006 21:20:54 GMT 2
”Ja minähän viitsin”, Yoru tuhahti hiljaa kuulleessaan Lucasin sanat. Poikaa toden teolla otti päähän nuo solvaukset, vaikka hän peittikin no taitavasti tyyneytensä alle. Tanakampi nuorukainen älähti yllättyneenä ja liikahti taaksepäin pidellen poskeaan, joka oli jo ehtinyt turvota. ”Saatanan kusipää! Riitaako haastat?!” poika huusi ja tarrasi kiinni Yorun mustasta kauluspuserosta, lyöden häntä samalla kylkeen, juuri siihen kohtaa missä oli entinenkin mustelma. Ihmeellistä kyllä, vaikka isku sattuikin, ei Yoru valittanut. Poika vain hymähti pilkallisesti ja virnisti pirullisesti. ”Kylläpä sinulla sytyttää hitaasti”, nuorukainen irvisti ja oli lyömässä takasin, mutta ei ehtinyt. Hänen iskunsa oli estetty yksinkertaisella tavalla. Joku toinen poika oli takaapäin kampannut Yorun sohvaa vasten ja heti perään lyönyt tätä naamaan, alistaen mustatukkaisen pojan istualleen pehmeälle istuimelle. ”Hitto! Pyysinkö mä sun apua?!” isompi poika huusi ja tönäsi auttajaansa kauemmas, katse liimautuen Yoruun, joka oli rentona nojautunut taaksepäin, sohvan selkänojaa vasten ja vääntänyt ylimielisen hymyn kasvoilleen, vaikka vaivalloista se olikin, sillä kylkeen sattui enemmän kuin oli kohtuullista. ”No niin, lyö pois vaan”, Yoru irvisti ja käänsi kasvojaan niin, että ehjä poski pääsi nyrkin kohteeksi, ”Minä kun en enää vaivaudu tuollaista raukkista rökittämään”. Tottahan se oli. Koko jengi oli häpeäpilkku kovistelulle. Mikä olikaan säälittävämpää kuin iskeä porukalla yhden pojan kimppuun? Kirjastossa oli kiusaantunut hiljaisuus. Riitaa haastanut poika piteli nyrkkiään valmiina lyömään Yorua, Yoru oli täysin rentona ja katsoi inhottavan rauhallisesti eteensä ja muut kirjastossa olijat. No, he eivät uskaltaneet tulla tappelun välikään. Kaikki olivat päätyneet siihen, että olisi parasta odottaa opettajia, jotka olivat jo nyt liian myöhässä.
[[ Mullon joku pakkomieli hakkauttaa mun kaikki roolihahmot. \o/ ]]
|
|
|
Post by lucas on Dec 24, 2006 21:34:28 GMT 2
Yoru ei kuunnellut, eikä Lucas oikeastaan ihmetellytkään sitä. Hehän tuskin tunsivat toisiaan, ja tuntemattomien kehoituksia harvemmin kuunneltiin. Ja taisi tässä oli Yorun ylpeyskin kyseessä. Eihän kukaan sietänyt sitä, että toiset solvasivat ja mustamaalasivat. Eivät ainakaan ketkään Yorun kaltaiset.
Lucas ei siis voinut tehdä yhtikäs mitään, seistä vain kauhusta kankeana aloillaan ja toivoa, että opettaja tulisi pian lopettamaan alkavan tappelun. Poika sulki hetkeksi silmänsä, kun yksi jengiläisistä iski Yorua kylkeen. Tämä oli suoraan sanottuna kamalaa. Lucas avasi taas silmänsä ja katseli lähes henkeään pidätellen tapahtumia. Eikä hän voinut kuin ihailla Yorua mielessään.
[sorry, tynkä tuli :/]
|
|
Yoru
Koulun nouseva tähti
"Un, can we have sex?"
Posts: 170
|
Post by Yoru on Dec 24, 2006 21:57:22 GMT 2
Tuntui kuin aika olisi pysäytetty, sillä niin monta asiaa saattoi mahtua tuohon yhteen pieneen sekuntiin. Terävä nyrkki iskeytyi täysillä Yorun poskeen, Yoru itse tunsi kipua, opettajat juoksivat kiireessä vetäisemään lyöjää kauemmas, yksi oppilas älähti kuuluvasti Yorun puolesta. ”Mitä täällä oikein tapahtuu?” opettaja karjui isommalle oppilaalle, joka katsoi ihmeen pelokkaasti opettajaa. ”Hän löi minua, olen täysin syytön. Poika alkoi vain aukoman päätä!” poika puolusti itseään hädissään, eikä Yoru vaivautunut takeltelemaan vastaan. Nuorukainen vain hymähti hiljaa ja piteli poskeaan, jota kirveli. ´Ihan miten vain´, Yoru ajatteli ja vilkaisi silmäkulmastaan Lucasta nopeasti. Samalla poika tajusi, että juuri tuon pojan takia Yoru oli hyökännyt toisen kimppuun. Poika virnisti näkyvästi ja vilkaisi opettajaa ilmeettömästi, kun tämä alkoi kuulustella tätä. ”Mitä sen herran päässä oikein liikkui, kun menit vain haastamaan riitaa?” vanhempi mies kysäisi ja näytti ihan siltä kuin hänen päänuppinsa olisi räjähtänyt. Yoru vain kohautti olkiaan ja nuolaisi hennosti huultaan, jossa maistui hiukan verta. ”Tajuat kai, että tästä tulee jälki-istuntoa ja viesti holhoojallesi?” opettaja murahti ja suoristi ryhtiään katsahtaen ympärillensä kuin varmistaakseen, että lihavampi poika oli puhunut totta.
[[ Tästäkin lyhyt ja ehm. outo, mutta iskällä outo pakkomieli, että se haluaa laittaa musiikkia mun mp - soittimeen. .____x ]]
|
|
|
Post by lucas on Dec 24, 2006 22:18:08 GMT 2
Lucas oli huokaista helpotuksesta kun opettaja lopultakin saapui paikalle ja repi riitapukarit irti toisistaan. Onneksi pahempaa ei ehtinyt sattua. Opettaja aloitti kuulustelut, ja kuten arvata saattoi, eivät jengiläiset ainakaan suostuneet ottamaan syytä niskoilleen. Yoruhan se tietenkin sai olla syypää. Lucas puristi hennot kätensä nyrkkiin siinä vaiheessa, kun opettaja ilmoitti Yorun saavan jälki-istuntoa sun muuta. Tuo nyt ei ainakaan ollut reilua, jengihän koko jupakan oli aloittanut. Eikä Yoru edes puolustanut itseään. Lucas puri taas huultaan, välittämättä siinä olevasta haavasta. Ehkä hänen pitäisi kerrankin edes yrittää olla mies, ja puolustaa kaveria. Poika veti syvään henkeä ja asteli varovasti hieman lähemmäs. "Ei se ollut Yorun syy", Lucas totesi hiljaa, hieman arasti. Opettaja katsoi häneen kysyvästi ja Lucas nielaisi vaikeasti, ennenkuin jatkoi. "Nuo alkoivat solvaamaan häntä... ja minuakin. Tappelu alkoi oikeastaan heidän takiaan", poika jatkoi ja vilkaisi Yorua nopeasti. Hän sattui myös vilkaisemaan jengiläisten suuntaan, jotka katsoivat häntä kutakuinkin melko pahasti. Poika käänsi katseensa lattiaan ja toivoi, että opettaja uskoisi häntä. Ei tällä toisaalta olisi mitään syytä olla uskomatta. Lucas kun ei ollut koskaan valehdellut yhdellekään opettajalle eikä aiheuttanut minkään näköistä häiriötä yhdelläkään oppitunnilla. Hän oli oikeastaan melko lähellä mallioppilasta.
|
|
Yoru
Koulun nouseva tähti
"Un, can we have sex?"
Posts: 170
|
Post by Yoru on Dec 24, 2006 22:27:52 GMT 2
”Voi hemmetti mä hakkaan tuon pennun!” yksi jengiläinen uhosi ja kohotti nyrkkiään varomatta ollenkaan minkälaiset seuraukset uhkailusta saattaisi tulla. Yoru murahti haroen vaivalloisena tummaa tukkaansa, kunnes poika nousi seisaalleen katsoen varmana tuota uhoavaa poikaa. ”Uskallatkin koskea häneen, niin minä vannon, ettet sen jälkeen tuu tekemään muuta kuin makaamaan sairaalassa kahden kuukauden ajan”, poika tuhahti rentona, katsomatta ollenkaan Lucasta. Opettajan silmistä näki, että hän uskoi tuota heiveröistä oppilasta, eikä se ollut ainoa todistus, sillä kirjastossa olleet henkilöt supisivat myönteisinä Lucasin sanoille. ”Mutta silti sinä, Amatoke, saat varoituksen päälle käymisestä. Sinulla repsahtaa siis jälki-istuntoa ja sinä herraseni..” opettaja mumisi ja kääntyi katsomaan oppilasta, joka sähisi paikoillansa vihasta, ”Sinä ja sinun ystäväsi tulevat kansliaani”. Yoru kohautti kipeänä olkiaan. No, eihän jälki-istunto ollut paha asia, kyllä hän yhden tunnin pärjäisi, keveästi. Opettaja lähti kuljettamaan poikalaumaa pois kirjastosta ja ohi mennen hymähti vielä nopeasti Lucasille. Pian kirjastoon palasi se samainen rauhallisuus kuin ennenkin, mutta nyt siellä olijat saattoivat vain juoruta Yorusta, jengiläisistä ja Lucasista. ´Ei hyvä´, Yoru ajatteli kiusaantuneena ja istahti sohvalle pidellen hiukan kylkeään. Poika tiesi, että hänen pitäisi mennä näyttämään sitä terveydenhoitajalle, mutta ei kuitenkaan vaivautunut tekemään sitä. Nuorukainen huokaisi vaivalloisesti ja katsahti Lucasta otsatukkansa takaa. ”Kiitos”, poika mumisi hiljaa ja nuolaisi huuliaan hellästi. Ilman Lucasta Yoru olisi jo ties minkälaisissa ongelmissa, sillä hän ei yleensä puolustellut itseään. Hänellä ei ollut aihetta siihen.
|
|