|
Post by lucas on Dec 27, 2006 15:29:37 GMT 2
Lucas tunsi olonsa oikeastaan melko helpottuneeksi Yorun lopettaessa lähentelyn. Ei siinä sinäänsä mitään, kyllä Lucas piti toisen kosketuksesta. Mutta jos asiat olisivat lähteneet menemään astetta pidemmälle, ei Lucas olisi oikein tiennyt, mitä tehdä. Kieltääkkö toista vain antaa tämän jatkaa. Kieltäminen olisi tietenkin ollut se parempi vaihtoehto, mutta olisiko Lucaksesta ollut siihen. Loppujen lopuksi Lucas oli hieman turhan kiltti ja yritti aina toimia mahdollisimman paljon muita mielyttävällä tavalla. Nuorempi poika siis hymyili toiselle kiitollisena tämän kiertäessä takkinsa Lucaksen ympärille. Mutta ei se kiitos koskenut pelkästään toisen kaunista elettä, vaan sitä, että vanhempi poika selvästikin otti nuorempansa myös huomioon.
Lucas mietti hetken Yorun kysymystä musiikista. Poika sipaisi hieman hiuksiaan ja hymyli pienesti toiselle. "No... minä en pidä räpistä enkä hevistä... kaikki muu oikeastaan menee", Lucas totesi ja hymähti hieman. Ei hän sinäänsä välittänyt musiikin genrestä tai mistään, kunhan kappale itsessään miellytti poikaa. "Sama kysymys sinulle", Lucas sanoi hetken kuluttua ja virnisti toiselle pienesti.
|
|
Yoru
Koulun nouseva tähti
"Un, can we have sex?"
Posts: 170
|
Post by Yoru on Dec 27, 2006 19:56:59 GMT 2
Yoru hymähti hiljaa ja antoi mp3 – soittimensa olla hetken omassa rauhassaan. ”Iskelmää, heviä ja räppiä en kuuntele, vaikka maksettaisi”, poika mumisi ollen lähes kokonaan muissa omissa ajatuksissaan. Nuorukainen hengähti hiljaa ja sulki silmiään, taittaen kätensä niskansa taakse ja nojautui täysin penkin selkänojaa venytellen hiukan, vaikka kylkeen sattuikin. Yoru pyyhkäisi hiukan kipeää poskeaan ja katsahti sitten pilvettömälle taivaalle. Tuo synkkä taivas näytti jo paljon kirkkaammalta, kun siellä paistoi lukuisia miljoonia tähtiä.
”Oletko sinä seurustellut ennen?” Yoru kysyi taas ja vilkaisi silmäkulmastaan Lucasta ilmeettömänä. Hän veikkasi mielessään, että poika olisi tuskin koskaan edes suudellut ketään tai ollut läheisessä kosketuksessa kenenkään kanssa, mutta mitä nuorukainen loppuen lopuksi edes tiesi Lucasista? Ei mitään, ja hän aikoi kyniä kaiken mahdollisen tiedon tuosta pojasta, vaikka väkisin, jota hän ei kyllä mielellään tekisi. Yoru kun tiesi, että väkisin tehdyt asiat eivät miellyttäneet varmasti ketään täysijärkistä, ei varsinkaan niitä, jotka olivat muutenkin sulkeutuneita ja ujoja, kuten Lucas. Nuorukainen painautui tiiviimmin toista vasten ja kietoi toisen kätensä hänen ympärilleen, hengittäen rauhallisesti ja lämpimästi pojan poskea vasten, pieni hymy koristaen Yorun omia, mustelmaisia, kasvoja.
|
|
|
Post by lucas on Dec 27, 2006 20:14:25 GMT 2
Lucas hätkähti hieman Yorun kysymystä. Hän ei ollut osannut odottaa, että toinen kysyisi asiaa noin vain ja yhtäkkiä. Lucas itse olisi ehkä kysynyt edellisistä heiloista sun muista vasta myöhemmässä vaiheessa, sitten kun suhde olisi vakaammalla pohjalla. Mutta kaikilla oli omat toimintatapansa, ja Yoru oli näemmä hieman suorapuheisempi henkilö. Lucas huokaisi hiljaa ja käänsi päätään hieman poispäin toisesta. Hän antoi katseensa kulkea hämärässä ja jokseenkin autiossa puistossa. Poika oikeastaan häpesi kokemattomuuttaan ihmissuhteissa. Varmasti kaikki hänen ikäisensä olivat jo tehneet vaikka mitä ja seurustelleet useasti, mutta Lucas vain ei ollut. Eikä hänellä edes ollut kavereitakaan. Se oli säälittävää jopa hänen omasta mielestään. Lucas sulki silmänsä ja hengähti syvään. "Ei, en ole", hän totesi vaimeasti, avaamatta silmiään vieläkään. Asian ääneen myöntäminen sai Lucaksen olon entistäkin pahemmaksi, hänelle oli iskenyt itsensä häpeämis-vaihde päälle. Mitäköhän Yorukaan hänessä loppujen lopuksi näki? Tai miksi toinen edes halusi olla hänen seurassaan? Huomaamattaan Lucas kallistui aavistuksen poispäin toisesta. Eihän hän ollut sen arvoinen, että olisi ansainnut jonkun Yorun kaltaisen seuraa. Lucas nojautui eteenpäin, nojasi kyynärpäillään polviinsa ja hautasi kasvonsa käsiinsä. Poika puri huultaan kovaa, niin että siitä taatusti alkoi taas valua verta. Fyysinen kipu sai aina henkisen kivun vähentymään, unohtumaan hetkeksi. Senhän takia Lucaksen käsivarret ja ranteet olivatkin täynnä arpia. [angstia hieman peliin... ]
|
|
Yoru
Koulun nouseva tähti
"Un, can we have sex?"
Posts: 170
|
Post by Yoru on Dec 27, 2006 20:30:04 GMT 2
Yoru kurtisti kulmiaan Lucasin vastaukselle, vaikka hän oli arvannutkin oikein nuorukaisen seurustelukokemuksen suhteen. Poika värähti hiukan, kun toinen erkaantui hänestä ja nojautui eteenpäin. Ei, nyt ei ollut kaikki hyvin. Yoru kallisti aavistuksen verran päätään ja liikahti taas lähemmäs ja nojautui itsekin eteenpäin, katse pinttyneesti toisessa. Hänestä tuntui pahalta. ”Anteeksi. Nuo asiat eivät vielä kuulu edes minulle”, poika mumisi hiljaa ja laski kätensä toisen tukan sekaan arasti. Hän ei osannut oikein sanoa mitään, vaikka nuorukainen oli ennenkin ollut toisten tukena tällaisissa tilanteissa. Mutta kukaan, josta Yoru todella välitti, ei ollut avautunut pojalle ollenkaan. Lukuun ottamatta hänen pikkuveljeään, joka oli kuollut jo aikoja sitten. ”Lucas?” japanilaisnuorukainen kysyi matalalla äänellä ja otti herkästi kiinni toisesta ja painautui vieläkin lähemmäs toista. Poika nielaisi hiljaa. Hän tunsi vaihteeksi kylmyyttä ympärillään, mutta se ei ainoastaan johtunut kirpeästä ilmasta vaan jostain muustakin. ”Lucas.. Onko sinulla jotain mistä haluaisit puhua? En tietenkään painosta sinua siihen, mutta jos pystyn auttamaan, niin teen mitä vain takiasi”, Yoru sanoi pojalle, josta hän piti tiukemmin kiinni. Tämän katse vaelteli Lucasin käsissä. Hän olisi muuten katsonut toisen kasvoja, mutta ei voinut, koska ne olivat piilossa noiden laihojen kämmenien alla. ”Voit kertoa minulle mitä vain”, nuorukainen mumisi pehmeästi toisen korvaan ja silitti toisella kädellään tämän tukkaa. Yoru värähti hiukan, kun hän tajusi, että hän todellakin välitti tästä toisesta, vaikka hän ei saisi takertua liikaa Lucasiin. Liika huolehtivaisuus kun oli karkottanut monia henkilöitä hänen läheltään, mutta minkäs Yoru luonteelleen voi? Hän vain halusi auttaa ja suojella niitä ihmisiä, joita hän todella… Rakasti.
[[ Sulosta~ <3 *luuv* ]]
|
|
|
Post by lucas on Dec 27, 2006 20:51:12 GMT 2
Lucas ei vastannut Yorulle mitään. Hän ei yksinkertaisesti pystynyt tässä tilanteessa. Hän tunsi itsensä niin säälittäväksi, niin tarpeettomaksi kuin olla ja voi. Kukaan ei pitänyt hänestä, ei ollut koskaan pitänyt. Häntä ei oltu koskaan kaivattu, kaikki vain inhosivat häntä. Lucas puri huultaan kovemmin, se sattui jo kunnolla. Muttei silti vienyt pahaa oloa mennessään. Miksi Yoru oli vieläkin hänen seurassaan. Miksi toinen yritti lohduttaa. Miksi toinen oli niin kiltti hänelle? Poika nielaisi vaikeasti ja rutisti silmiään tiukemmin kiinni. Mitä hyvää hän oli muka tehnyt elämänsä aikana, jotta oli ansainnut jotain toisen kaltaista?
Lucas tunsi suolaisten kyynelten valuvan silmistään, vaikka hän olikin yrittänyt pitää niitä sisällään. Ne vain tulivat ja kastelivat hänen poskensa ja sen jälkeen leuan ja kämmenet. Mutta Lucas ei todellakaan jaksanut välittää. Hän tärisi hiljaa itkun takia, muttei mitenkään muuten näyttänyt sitä.
"Miksi... sinä välität?" poika kysyi jonkin ajan kuluttua, vaimealla ja särkyneellä äänellä. Hänen kasvonsa olivat vieläkin kämmenten takana piilossa ja hän pystyi maistamaan huulestaan valuvan veren. Hän puri taas hampaansa kiinni huuleensa, muttei siitä kuitenkaan tullut tarpeeksi kipua. Hän halusi veitsen, halusi vetää ranteensa auki ja hukuttaa kivun veren mukana viemäriin.
[Lucakselle iski nyt oikea superangsti, koita kestää... ]
|
|
Yoru
Koulun nouseva tähti
"Un, can we have sex?"
Posts: 170
|
Post by Yoru on Dec 27, 2006 21:02:50 GMT 2
Yoru värähti hiukan toisen alkaessa tärisemään yhtäkkiä hiukan ja pojan päässä kävi kaukaa haettu epilepsia kohtaus, mutta pian sekin ajatus hälveni, kun hän kuuli toisen kysymyksen. Niin, miksi hän välitti? No, vastaushan oli varsin yksinkertainen, mutta poika ei ollut varma, että voisiko hän sanoa sellaista syytä toiselle. Nuorukainen nielaisi hiljaa, otti päättäväisesti Lucasin ranteista kiinni ja otti ne kevyesti pois toisen kasvojen edestä, mutta kuitenkin sen verran vahvasti, ettei Lucasille jäänyt varaa vetäistä niitä takaisin kasvojen peitoksi. ” Eikö ihminen saa välittää niistä henkilöistä, joiden puolesta hän suostuisi vaikka heittämään henkensä?” poika kysyi piikikkäästi, mutta ei liian röyhkeästi, jotta toinen ei säikähtäisi nuorukaisen kylmyyttä. Hän oli vain päättäväinen ja päättäväisenä hänellä oli tapana ryhtyä liian ”ilkeäksi”. Yoru huomasi ilkeän haavan toisen huulessa. ”Ja sinä voisit tehdä minulle palveluksen ja lopettaa itsesi telomisen”, hän sanoi tyhjästi, mutta pojan tummista silmistä, näki, että hän oli tosissaan. Yoru halusi suojella Lucasia kaikelta kivulta, vaikka se olisikin vaikeaa. Toisen takia oli vain pakko tehdä uhrauksia. Nuorukainen nielaisi hiljaa ja katsoi toista mietteliäänä. Tilanne oli hankala ja helpointa olisi ollut, jos Yoru olisi vain lähtenyt, mutta hän ei halunnut. Hän ei halunnut jättää toista oman onnensa nojaan. Hän todella välitti Lucasista. Eikä tuota tunnetta pystynyt sanoin tai kuvin kuvailemaan. Kuinka ihminen voikaan kiintyä toiseen ihmiseen, jota ei edes tunne? Se onkin niitä suuria arvoituksia, joita Yoru pohti enemmän kuin oli terveellistä.
[[ Kestän. \o/ Pitää sitä aina angstia olla~ ]]
|
|
|
Post by lucas on Dec 27, 2006 21:26:01 GMT 2
Toinen veti Lucaksen kädet pois hänen kasvojensa edestä, eikä poika voinut oikeastaan tehdä muuta myöntyä siihen. Yoru oli varmaan sata kertaa vahvempi kuin hän, eikä toinen antaisi hänen hautautua enää käsiensä taakse piiloon. Ja mitä hyötyä vastaan taistelemisesta muka olisi. Lucas avasi silmänsä, muttei vilkaissutkaan toisen suuntaan. Hän suuntasi niiden katseen maahan, kuoleeseen ruohoon. Eipä hän ollut paljoakaan ihmeellisempi kuin tuo ruoho. Ruoho vain heräsi joka kevät uudestaan eloon, toisin kuin Lucas, joka oli tainnut kuolla sisältä päin jo kauan sitten.
Lucas värähti hieman toisen vastauksen takia, mutta muuten hän ei reagoinut. Toisen piikikäs äänensävy oli kuulostanut ikävältä Lucaksen korvissa, mutta sanojen sisältö sai Lucaksen vajoamaan ajatuksiinsa. Yorun seuraavat sanat jäivät täysin ilman huomiota Lucaksen vain miettiessä vanhemman pojan edellisiä sanoja.
Lopulta Lucas käänsi katseensa Yoruun, ja katsoi toista hetken aikaa. Pojan silmät eivät kuvastaneet muuta kuin tuskaa, eivätkä hiljakseen poskia pitkin alas valuvat kyyneleetkään varmasti parantanet vaikutelmaa. "Miksi sinä suostuisit kuolemaan minun puolestani?" Lucas kysyi hiljaa, lähes kuiskaten. Pojan katse kääntyi taas maahan, mitään näkemättömänä. "Sinähän et tiedä minusta yhtikäs mitään. Viikko sitten sinä et edes tiennyt minun olemassaolostani", Lucas mutisi eikä hänen äänensä kuvastanut mitään tunteita.
|
|
Yoru
Koulun nouseva tähti
"Un, can we have sex?"
Posts: 170
|
Post by Yoru on Dec 27, 2006 21:41:55 GMT 2
”Jos tämä onkin sitä kuuluisaa ’rakkautta ensisilmäyksellä’’?” poika totesi enemmän kuin kysyi ja murahti sitten paheksuvasti ottaen kovemmin toisen ranteista kiinni ja työnsi tämän vasten penkin puista alustaa, katsoen tätä katseella, johon oli sekoittunut paljon erilaisia tunteita. ”Miten minä saan sinut uskomaan, että välitän sinusta enemmän kuin on terveellistä?” nuorukainen kysyi hiljaa ja painoi kasvonsa lähemmäs toisen kasvoja, irrottaen oikean kätensä pitelemästä Lucasin rannetta. Hän kosketti sillä kädellä toisen kosteaa ja pehmennyttä poskea hellästi. Yoru nielaisi hiljaa ja suukotti toisen otsaa arasti, peläten, että Lucas torjuisi hänen huolenpitonsa. Se olisi kyllä kova menetys pojalle, koska hän ei ollut todellakaan näyttänyt vuosiin tällaista huolenpitoa kenellekään. Kaikki pitivät nuorukaista kylmänä ja kusipäänä, ylimielisenä paskana, ja sitähän Yoru oli, mutta oli hän muutakin. Poika painautui aavistuksen verran lähemmäs toista, tuntien tämän kohoilevan rintakehän omaansa vasten, tosin aika heikosti.
”Niin, eh. sano suoraan, jos et halua minua lähellesi. En halua pakottaa sinua pitämään minusta ja.. Toivon vain, että sinulla olisi kaikki hyvin, niin että.. Sano vain suoraan, jos haluat minusta eroon, tai, ehm”, Yoru mumisi sekavasti. Hän oli suoraan sanottuna hiukan epävarma Lucasin tunteista. Jos Lucas pelkäsikin olla Yorun lähellä. Poika huokaisi hiljaa. Hän taisi painostaa Lucasta etenemään liian nopeasti tai. Nuorukainen pudisti päätään hiljaa. Ei hän saisi tehdä tuollaisia johtopäätöksiä ilman Lucasin vastausta. Tämä tilanne sai vain yksinkertaisesti Yorun hiukan sekavaan tilanteeseen.
|
|
|
Post by lucas on Dec 27, 2006 21:55:50 GMT 2
Lucas hymähti toisen vastaukselle, tosin ei kovin iloisesti. Se oli vain hymähdys, joka ei kuvastanut yhtikäs mitään. Suoraan sanottuna Lucas ei oikein osannut uskoa 'rakkautta ensisilmäyksellä' juttuihin, vaikka hänellä olisi ehkä ollut syytä. Olihan hän ihastunut Yoruun täysin silloin, kun oli nähnyt toisen ensimmäistä kertaa. Mutta rakkaus oli liian vahva käsite Lucakselle, aivan liian vieras. Lucas ei reagoinut mitenkään siihen, että Yoru työnsi hänet penkkiä vasten, eikä hän reagoinut toisen sanoihinkaan tai toisen kosketukseen. Hän vain sulki silmänsä tuntiessaan toisen huulet otsallaan.
Lucas avasi silmänsä hitaasti toisen takelleltua seuraavat sanansa. Oikeastaan hän oli melko yllättynyt, että toinen ajatteli häntä niin paljon. Mutta eikös Yoru ollut tehnyt sen asian selväksi jo heidän ensimmäistä kertaa tavatessaan. Lucas käänsi katseensa sivuun toisen kasvoista. "Kyllä minä pidän sinusta ja haluan olla lähelläsi. Todella kovastikin. Mutta...", Lucas nielaisi vaikeasti ja sulki silmänsä. "... en minä ansaitse ketään sinun kaltaistasi", poika jatkoi hiljaa ja nyyhkäisi heikosti.
|
|
Yoru
Koulun nouseva tähti
"Un, can we have sex?"
Posts: 170
|
Post by Yoru on Dec 27, 2006 22:06:51 GMT 2
Yoru murahti jo hiukan kylmemmin. ”Sanotkin vielä tuon kerran niin siitä ei hyvää seuraa”, poika sähisi ja puri hampaitaan yhteen. Miten niin hän ei ansaitsisi Yorua? Mikä pojassa oli muka liian täydellistä tai ihanaa? Vittuun tuommoinen ajattelu. ”Milloin rakkaudessa on ollut kyse ’ansaitsemisesta’?” nuorukainen kysyi jo hiukan pehmeämmin ja laski kätensä Lucasin päänyläpuolelle, nojaten samalla omiin kyynärpäihinsä, ettei nuorukainen litistäisi toista alleen. Yorun kasvot olivat toisen kasvojen kohdalla ja huulet koskettivat melkein toisen huulia, mutta Yorulla ei ollut aikomustakaan suudella toista. Hän halusi selvittää tämän tilanteen kunnolla loppuun asti. Sitten hän vasta saisi rauhan mielelleen. Poika tyytyi lopulta olemaan hiljaa. Hän tyytyi vain katselemaan toista tummilla silmillään. Yoru värähti hiukan, kun kyljessä oleva kipu alkoi taas paheta, mutta hän ei antanut kivun näkyä ulospäin, kun oli merkittävämpi asia meneillään, kuin jokin typerä kylkikipu.
[[ Lyhyt, mutta emo taas vaihteeksi vaatii, että menisin suihkuu. Kyah. ]]
|
|
|
Post by lucas on Dec 27, 2006 22:28:30 GMT 2
Lucas säikähti hieman toisen sähähtäessä hänelle vihaisesti. Poika suorastaan räväytti silmänsä auki ja katsoi toista hieman pelokkaasti. Tämähän sujui oikein mallikkaasti. Nyt hän onnistui jo suututtamaan Yorunkin. Eihän hänestä ollut yhtään mihinkään! Lucas sulki taas silmänsä ja käänsi kasvonsa poispäin toisesta. Penkki tuntui kylmältä ja karhealta hänen poskeaan vasten. Muutenkin Lucaksella oli kylmä olo, sisällään.
Lucas avasi silmänsä ja käänsi kasvonsa toista kohden tämän puhuessa pehmeämmällä äänensävyllä. Hän katseli toisen kasvoja arasti ja puri taas huultaan. Muistaessaan kuitenkin Yorun pyytäneen häntä olemaan telomatta itseään, poika sulki suunsa ja nielaisi vaikeasti. Tämä koko tilanne oli vaikea, aivan liian vaikea Lucakselle. Hyvin harvoin hän edes itki toisten edessä. Itkemisen aika oli vasta, kun hän oli yksin. Lucas sulki taas silmänsä ja huokaisi murheellisesti. "Sinä oikeasti haluat olla minun kanssani", se oli enemmän toteamus kuin kysymys. Poika avasi taas silmänsä ja katsoi toista silmiin.
|
|
Yoru
Koulun nouseva tähti
"Un, can we have sex?"
Posts: 170
|
Post by Yoru on Dec 28, 2006 14:29:10 GMT 2
Yoru hymähti hiljaa ja kosketti paljaalla kädellään Lucasin poskea rauhallisesti. ”Sinullapa sytyttää tänään hitaasti”, hän sanoi virnistäen ja lähes huomaamattomasti suukotti toisen otsaa… Jotenkin aremmin. Nuorukainen huokaisi hiljaa, hiukan kivuliaasti ja nousi sitten istumaan sivistyneemmin penkille, antaen Lucasille enemmän tilaa. Eihän Yoru voinut tietää, että kuinka ahdistavaa toisella oli siinä ollut, kun poika ei viitsinyt kysyä. Kyllä hän itse olisi voinut siinä toisen yläpuolelle maata, vaikka kuinka kauan. Japanilaispoika haroi mustaa tukkaansa, silmäillen tyhjästi riutuneita puita tien toisella puolella. Hän keskittyi vain katselemaan ympäristöään ja antoi toiselle aikaa. Eihän hiljaisuuskaan ollut aina pahaksi. Yoru nuolaisi kevyesti huuliaan ja vilkaisi sivusilmällään Lucasta.
[[ Lyhyttä taas vaihteeksi. :3 Mutta ei ajatus oikein kulje, ku nousi yöllä kuume, eikä sitten päästykkään tallille x__X Kyah. ]]
|
|
|
Post by lucas on Dec 28, 2006 14:43:05 GMT 2
[ikävää :/]
Lucas huokaisi hieman toisen suukottaessa hänen otsaansa. Nyt hänen olonsa alkoi tuntua oikeastaan typerältä. Yoru oli jo aikaisemmin tehnyt niin selväksi sen, että halusi olla Lucaksen seurassa. Ja silti poika vain epäili eikä uskonut toisen sanoja. Hän oli täydellinen typerys, oikea idiootti. Asennemuutos voisi olla paikallaan, tai pian Yorukin pitäisi häntä täydellisenä typeryksenä.
Lucas sulki hetkeksi taas silmänsä Yorun noustessa hänen päältään pois. Poika makasi siinä vielä hetken aivan hiljaa, antaen vain ajatustensa rauhoittua ja mielensä tasaantua. Pian hänen olonsa alkoikin olla kutakuinkin tyyni. Lucas avasi silmänsä ja nousi hitaasti istumaan. Poika vilkaisi toista ja pyyhkäisi veren pois huuliltaan. Huulta alkoi kirvellä ikävästi, mutta itsepä hän oli sen aiheuttanut. Pitäisi vain kestää.
Jonkin ajan kuluttua Lucas painautui varovasti Yorua vasten ja kiersi arasti sormensa toisen käsivarren ympäri. Poika katseli toista hieman epävarmasti, kunnes painoi päänsä tämän olkapäätä vasten. "Minä... anteeksi, että joiduit kestämää tuollaista käytöstä", Lucas mumisi hiljaa, pahoittelevasti.
|
|
Yoru
Koulun nouseva tähti
"Un, can we have sex?"
Posts: 170
|
Post by Yoru on Dec 28, 2006 19:18:11 GMT 2
Yoru katsahti hiukan yllättyneenä Lucasta, kun hän tunsi tämän jokseenkin laihat sormet ranteensa ympärillä. ”Hu?” poika äännähti ja kohotti kulmaansa aavistuksen verran. Lucas ei tuntunut ollenkaan lämpimältä hänen olkapäätään vasten, vaikka tällä olikin jo kaksi takkia päällään. ”Sitä varten minähän täällä olen, että saat purkaa itseäsi minuun…” Yoru mumisi kehräävästi toisen korvaan ja virnisti sen jälkeen leveästi. Nuorukainen ummisti silmiään ja nojasi hiukan päätään Lucasin päätä vasten, joka puolestaan lepäsi tämän olkapäällä. Hiljaisuus tuntui vaihteeksi hyvältä. Eihän sitä kai aina tarvinnut kyniä toisesta tietoa? Poika huokaisi hiljaa, saaden lämpimän hengityksensä huuruamaan kylmemmässä ilmassa.
[[ Lyhyttä vieläkin. x__X Roolit pitää tehdä tähän väliin jokseenkin nopeasti, ku emo ei tykkää, että oon koneella, jos on kuumetta. *huoh* .__. ]]
|
|
|
Post by lucas on Dec 28, 2006 19:42:59 GMT 2
Lucas hymähti hiljaa, aavistuksen surumielisesti, Yorun sanoille. Hän ei voinut kuin ihmetellä, että oli sattunut törmäämään noin kilttiin ja huomaavaiseen ihmiseen. "Mutta ei se ole reilua sinua kohtaan", Lucas mutisi toisen olkapäätä vasten ja huokaisi. Ei se todellakaan ollut mukavaa toista kohtaan, että Lucas alkoi murehtimaan onnetonta elämäänsä ja aiheutti samalla päänvaivaa toiselle. Poika painautui hieman tiiviimmin toista vasten ja sulki hetkeksi silmänsä.
"Minulla on edelleenkin kylmä", nuorempi poika mutisi, selvästikin hieman tyytymättömänä, jonkin ajan kuluttua. Lucas avasi silmänsä ja nosti vastahakoisesti päätään. Oli hän kyllä varsinainen vilukissa. Yorukin oli jo luovuttanut takkinsa hänelle, ja hän paleli yhä. Poika tuhahti hieman ja katsahti toisen suuntaan miettivästi. Yoru oli ihmeen kuumaverinen, kun selvisi palelematta ilman takkiakin. Lucas kadehti toista.
Lucas harkitsi pienen hetken, kunnes päätti kavuta toisen syliin. Yorulla tuskin olisi mitään asiaa vastaan, tai ainakin näin Lucas epäili. Poika siis istuutui toisen syliin hyvin varovasti, varoen varsinkin toisen kipeää kylkeä. Hän painautui varovasti Yorua vasten, hautasi kasvonsa toisen lämmintä kaulaa vasten ja kiersi kätensä arasti vanhemman pojan kaulan ympärille.
|
|